Czerwone oznaczają miłość i odwagę, różowe – delikatność, a żółte – przyjaźń i radość. Dzięki temu artykułowi będziesz mogła wybrać róże w ulubionym kolorze i zasadzić je w ogrodzie, unikając wszelkich komplikacji.
Róże potrzebują żyznej, bogatej w próchnicę gleby, której odczyn jest obojętny lub lekko kwaśny (wynosi 6–6,5 pH). Powinna być też lekka i przepuszczalna, a najlepiej piaszczysto-gliniasta. Jeśli okaże się zbyt kwaśna, wystarczy ją zwapnować kredą albo nawozowym wapnem. Przy zasadowej natomiast zakwasi się ją siarczanem amonu. Kolejne wymaganie odnośnie do ziemi: w wybranym miejscu nie powinny wcześniej rosnąć róże, chyba że glebę wymieni się na głębokości ok. 50 cm. Ważne jest, by róże rosły na stanowisku słonecznym, które przyczyni się do ich bujnego ukwiecenia i prawidłowego wzrostu, i raczej nie w pobliżu roślin gęsto rosnących. W takim przypadku ryzykuje się, że będą mniejsze, o nielicznych pąkach oraz że osłabią je choroby grzybowe. Narazi się je także na żerowanie mszyc i mączniaka prawdziwego. Te kwiaty potrzebują miejsca przewiewnego. System korzeniowy róż jest mocno rozbudowany, dlatego przesadzanie ich jest trudne i niewskazane.
Powinno odbyć się wiosną (od końca marca do końca kwietnia) lub jesienią (od końca września do końca października). Odpowiednią porę wiosną rozpozna się po tym, że zaczęły już kwitnąć forsycje. Po wybraniu właściwego miejsca ziemię należy przekopać i oczyścić z chwastów, warto też zastosować trochę kompostu lub torfu. Kiedy miną dwa tygodnie, usuń uszkodzone korzenie róż, a zdrowe przytnij po ok. 20 cm. Następnie od co najmniej 20 minut do godziny mocz krzew w wodzie z preparatem grzybobójczym i od razu przesadź do głębokiego dołka. Musi on być odpowiednio spulchniony. Korzenie powinny ułożyć się w nim pionowo, a miejsce szczepienia musi się znaleźć kilka centymetrów nad ziemią. Później delikatnie ubij delikatnie glebę i podlej ją wodą oraz okryj grubą na kilka centymetrów warstwą ściółki z sosnowej kory. Utrzyma ona na dłużej wilgoć w glebie i uniemożliwi wzrost chwastów. Podobne korzyści da usypanie wokół róży wałka z ziemi.
Te kwiaty należy podlewać wczesnym rankiem – nie za często, ale za to obficie. Wyjątkiem są róże młode, których system korzeniowy dopiero zaczyna się rozrastać, a także te dopiero posadzone lub przesadzone. Tak jak w przypadku innych roślin, najlepiej używać do podlewania wody deszczowej i unikać przy tym ich liści i płatków, ponieważ wówczas ryzykuje się, że zostaną poparzone przez promienie słoneczne. Gleba powinna zawsze być wilgotna. Róże są o wiele bardziej wymagające, jeśli chodzi o nawóz, trzeba dostarczać go regularnie i w dość dużych ilościach.
Najważniejszym jest przycinanie róż. Jeśli ich pędy zbyt mocno się rozrosną, wpłyną negatywnie na wzrost całej rośliny – „własnego” zagęszczenia również krzew nie toleruje. Przycinanie pozwoli pozbyć się chorych i martwych pędów oraz przyczyni się do obfitszego kwitnienia. Jest konieczne tylko raz w roku, w marcu, kiedy przeminą już najsilniejsze mrozy. Jesienią wystarczy usunąć zwiędnięte kwiaty i gałązki. Aby kwiaty rosły duże, należy przycinać roślinę nad trzecim pąkiem, a jeśli chcemy, by było ich więcej – nad piątym.
Poza przycinaniem należy pamiętać o tym, aby obrywać zwiędnięte kwiaty, dzięki czemu roślina będzie dłużej i piękniej kwitła. Takie kielichy należy ściąć wraz z fragmentem gałązki w odległości mniej więcej 0,5 cm od pierwszego listka.
>> Zobacz też: Jak i kiedy sadzić krokusy?
Przed nadejściem zimy róże należy zabezpieczyć przed niskimi temperaturami. Wokół podstawy pędów należy usypać mały kopiec, a następnie okryć go iglastymi gałązkami sosny lub świerku. Wyższe partie okrywamy falistą tekturą lub chochołem ze słomy.
